Interview met Piet Diender op de KNVB-website

Bron : KNVB -website

DE DORPSCRUIJFF: VAN BUITENSTAANDER TOT CLUBLIEVELING

Iedere maand gaat DVVA-voetballer Tim Jansen ergens in Nederland op zoek naar ‘de Dorpscruijff’. De Dorpscruijff is de voetballer die ons wereldkampioen had kunnen, nee moeten maken. Helaas voor Nederland ontbrak het de Dorpscruijff in zijn tijd aan scouts, een portie geluk of sloeg het noodlot toe op een ongelukkig moment. De wereldtitel zijn we dan wel misgelopen, maar de Dorpscruijff geniet in eigen contreien het respect van een wereldster.

Voor de vierde aflevering voerde de reis naar het bosrijke complex van vv Hattem voor een gesprek met Piet Diender. Jarenlang was hij de sterkhouder in de centrale verdediging van Hattem en mede dankzij zijn inspanningen promoveerde de club begin jaren tachtig voor de eerste en voorlopig enige keer naar de Hoofdklasse.

“Gemakkelijk was het niet”, zegt de 63-jarige Piet Diender over zijn komst naar vv Hattem. Als Zwollenaar kwam hij toch van de andere, zo niet de verkeerde kant van de IJssel. De centrale verdediger had een paar maanden, misschien wel jaren nodig om definitief het vertrouwen van de Hattemers te winnen. Hij kwam van het beloftenelftal van Go Ahead Eagles waar hij onder anderen samenspeelde met Hennie Spijkerman, de huidige assistent-coach van Ajax. Hoewel Diender nog steeds aan de andere kant van de rivier woont, is hij niet meer weg te denken op Sportpark ’t Achterveen. Na jarenlange dienst in het eerste elftal, trainde hij diverse jeugdelftallen en staat hij eens in de twee weken achter de bar.

                     

Piet Diender als trainer van het C1

Tijdens zijn bardiensten wordt hij door de ouderen regelmatig herinnerd aan spectaculaire wedstrijden waarin Diender een sleutelrol speelde. Zoals vaker in de Dorpscruijff-serie hebben de glorieuze momenten zich sterker in de hoofden van de fans genesteld dan in de memoires van de hoofdpersonen. Bescheidenheid siert het clubicoon. Diender noemt zichzelf een beetje een ‘anti-nostalgist’. Er zijn vrijwel geen specifieke wedstrijden die hij heeft onthouden. “Maar ik herinner mij nog wel dat tegenstanders in het begin van de jaren tachtig hier niet met plezier naartoe kwamen. We waren een goed voetballende ploeg die er als het nodig was stevig inging. Tegenstanders hadden hier het gevoel dat ze met een 1-0 achterstand begonnen”, zegt Diender. Teamgenoot en vriend Gerrit Gelderman bevestigt deze lezing. “Als het niet mooi ging, moest het maar minder mooi.”

Piet als speler van het 1e elftal van VV Hattem

STEVIGE CONCURRENTIE

De echte Hattemer Gelderman stond linksback in het succeselftal van de jaren tachtig. Aanvoerder Diender die naast hem stond als centrale verdediger was volgens Gelderman een ‘een technisch goede voetballer’. Op de trainingen vochten Gelderman en Diender felle, maar faire duels uit. “In die tijd kwamen er ook veel jongens uit Zwolle hierheen. Je moest dan altijd knokken voor je plek. Dus op de training ging het er hard aan toe”, zegt Gelderman. Toch waren en zijn de heren goede vrienden. De strijd tussen Hattem en Zwolle leefde volgens Gelderman niet tussen hen. “Dat is iets van de generatie daarvoor. Menig Hattemer kan een voorbeeld nemen aan Piet”, aldus de voormalige linksback. Diender zegt met enig gevoel voor zelfspot dat hij een “arrogante voetballer” was die altijd alles “voetballend wilde oplossen” en een tegenstander “graag tussen de stokken doorspeelde”. Soms tot ergernis van zijn teamgenoten. Dat arrogante slaat niet op zijn eigen prestaties. Hoewel Diender aanvoerder was, noemt hij de iets introvertere ex-prof Harry Roseboom de beste voetballer van het kampioensteam van 1980.

Enkele mannen van het kampioensteam zien elkaar nog regelmatig zowel op als buiten de club. Sinds vv Hattem in 2013-2014 op zaterdag is gaan voetballen komt Gelderman iets minder vaak naar de club. Ook Diender bewaart weinig goede herinneringen aan het zaterdagvoetbal. Na enkele jaren in het eerste van Hattem stapte hij over naar zaterdagvereniging WVF. Binnen enkele maanden kreeg hij spijt. Diender miste de clubcultuur van Hattem. “Gelukkig kon een overschrijving snel geregeld worden”, zo memoreert Diender.

UITSTEKENDE MARATHONLOPER
Exacte wedstrijdverlopen kan de clublieveling niet opdissen, maar hij heeft een levendige herinnering aan de drie kampioenschappen die hij mee mocht maken. Zo was er een groot feest nadat vv Hattem onder trainer Jan Fiechter kampioen werd van de eerste klasse en naar het hoogste amateurniveau promoveerde. Sowieso zat het met de gezelligheid op ’t Achterveen wel goed. “Na de wedstrijd dronken we altijd wel een paar biertjes. Een enkele keer ben ik wel met een biertje te veel op naar huis gereden”, zegt Diender met een oogopslag die het midden houdt tussen weemoed en schuldgevoel.

Op wat kantinebiertjes na zorgde Diender uitmuntend voor zijn lijf. “In de jeugd bij Go Ahead Eagles trainde ik vijf keer per week en dronk ik geen alcohol. Toen ik naar Hattem kwam heb ik de trainer gezegd dat ik op dit niveau wel af en toe een biertje wilde drinken”, weet Diender nog. De verdediger was ook een fanatieke hardloper. “Bezeten. Zo kun je het wel noemen. Ik liep negen keer per week hard. De marathon heb ik gelopen in 2 uur en 48 minuten.” Zijn sterke fysieke gesteldheid was voor trainer Jan Liefting de reden om Diender in de jaren negentig te vragen het vlaggenschip van de vereniging weer te komen versterken. In 1994 mocht het marathonkanon op 42-jarige leeftijd zijn derde kampioenschap met vv Hattem vieren. De club promoveerde mede dankzij zijn inbreng naar de derde klasse.

Het beloftenelftal van Go Ahead Eagles begin jaren ’70. Piet Diender zit onderaan tweede van links naast keeper Hennie Spijkerman. 

Volgens Diender was hij met goede fysieke gesteldheid geen uitzondering. “We trainden allemaal heel serieus. Op vakantie gaan tijdens het seizoen, wat je nu wel eens ziet, was uit den boze. Tegenwoordig hebben veel van die jonge jongens allerlei blessures. Wij wisten niet eens waar onze achillespezen zaten”, illustreert Diender. Toch wil hij zeker niet zeggen dat vroeger alles beter was. “Jongens hebben het nu ook drukker met hun carrière”, zegt Diender. Liever kijkt hij vooruit. Bijvoorbeeld naar komend seizoen. Vv Hattem promoveerde dit seizoen via de nacompetitie naar de derde klasse. Hier komt de club buurman Hatto Heim tegen. De clubman zegt dat er tussen de buren sprake is van een gezonde rivaliteit. Toch sluit hij een samengaan met de “iets gereformeerdere” buurman in de verre toekomst niet uit. Voor nu worden er, zoals dat hoort tussen dorpsrivalen, geintjes over en weer gemaakt. “Laatst kwam er een man onze kantine binnen die vertelde dat er een zware boomtak op een auto was gevallen. Ik grapte dat al het goeds van boven kwam en dat de ongelukkige ongetwijfeld iemand van Hatto Heim zou zijn.” Even later kwam de man nogmaals binnen. Dit keer dreunde hij een kenteken op. Of het Gods wil was of niet, maar alle ruiten van Dienders auto lagen eruit.